Bagman (2024)

Παρακάτω ακολουθεί απλώς η προσωπική μου γνώμη για την ταινία!

Η ταινία "Bagman" προσπαθεί να ακολουθήσει τα βήματα πολλών κλασικών αμερικανικών ταινιών του είδους, κάτι που γίνεται εμφανές τόσο στη σεναριακή όσο και στη σκηνοθετική της προσέγγιση. Από τον τίτλο κιόλας, ο θεατής προετοιμάζεται να δει μια πλοκή που μοιάζει αρκετά γνωστή και προβλέψιμη. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, όμως σε αυτή την περίπτωση, η ιστορία αποτυγχάνει να ξεφύγει από τη μονοτονία.

Από τις πρώτες στιγμές της ταινίας, γίνεται κατανοητό πως η πλοκή ακολουθεί μοτίβα που έχουμε δει ξανά και ξανά. Η εξέλιξη είναι τόσο προβλέψιμη που στερείται αγωνίας, και αυτό αποτελεί σημαντική απογοήτευση για τον θεατή που περιμένει το απροσδόκητο. Είναι απογοητευτικό να βλέπεις την ίδια παλιά ιστορία να επαναλαμβάνεται, όταν η κεντρική ιδέα θα μπορούσε να είναι πραγματικά ενδιαφέρουσα αλλά καταλήγει να κουράζει.

Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι καλές, αλλά χωρίς να ξεχωρίζουν ιδιαίτερα, προσθέτοντας ελάχιστα στη συνολική αίσθηση της ταινίας. Σίγουρα δένουν με το θέμα, αλλά στο τέλος της ημέρας δεν βλέπουμε τίποτα το μοναδικό. Παράλληλα, η μουσική, αν και καλή, δεν καταφέρνει να προσθέσει εκείνη την ένταση ή το βάθος που έχουμε δει σε άλλες ταινίες.

Μια απειροελάχιστη δόση βαθύτερου νοήματος αναδύεται στην ταινία, τονίζοντας ότι τα άσχημα πράγματα μπορούν να συμβούν σε όλους, ανεξεραίτως. Αλλά και ότι η πραγματική δύναμη προέρχεται από τα μικρά πράγματα στη ζωή μας. Αυτά τα μηνύματα, ωστόσο, χάνονται σε γνωστά σκηνοθετικά και σεναριακά μονοπάτια που αποτυγχάνουν να συναρπάσουν.

Συνολικά, το "Bagman" αν και δεν είναι μια ταινία για πέταμα, δεν καταφέρνει να αφήσει κάποιo ανεξίτηλο αποτύπωμα. Είναι ευχάριστη για παρακολούθηση, αλλά δεν προσφέρει κάτι το αξέχαστο. Για όσους απολαμβάνουν το είδος, μπορεί να λειτουργήσει ως μια καλή επιλογή για ένα βράδυ, αλλά χωρίς να παρέχει κάτι νέο ή διαφορετικό.

Η Βαθμολογία μου: 5.2/10

Ανουσιο εντελώς